O Noroeste peninsular ibérico cobrou, nos anos da Segunda Guerra Mundial, unha gran importancia como zona de extracción de volframio, mineral fundamental para reforzar as aliaxes do aceiro, e, polo tanto, empregado no reforzo da blindaxe das unidades de combate e nas pezas de artillería, así como na fabricación de proxectís. Por esta razón, e aínda que existían antecedentes previos, logo de estourar o conflito, alemáns, británicos e estadounidenses afanáronse por incrementar a adquisición deste mineral. En Casaio conformouse un grupo que chegaría a contar con algo máis de tres centos cincuenta presos que se incorporou á mina de volframio localizada na Serra do Eixe e explotada por Montes de Galicia S.A., con conexións coa Alemaña Nazi, dende setembro de 1942. Rexístranse casos de oposición entre os reclusos, de baixa escala. O destacamento penal desaparecería en 1944.

Fontes

PRADA, Julio, "El trabajo os hará libres. Una aproximación a la explotación de la mano de obra penal en el ourense de guerra y posguerra", Minius. Revista do Departamento de Historia, Arte e Xeografía, 10, 2002, 209-236. FERNÁNDEZ, Eliseo; CASTRO, Diego; REVILLA, Javier; RODRÍGUEZ, Alejandro, “¡Oro negro! La lucha por el volframio ibérico”, en Emilio Grandío e Javier Rodríguez, War Zone: la Segunda Guerra Mundial en el Noroeste de la Península Ibérica, Eneida, Madrid, 2012, 243-324.